به نام خدا

یکی از نشانه های هدایت توجه به گذشتگان است

26 نساء – 55 کهف-128 طه -104 مائده-22 زخرف

گذشته مایه عبرت است این مهم یک اصل در زندگی انسانها است یکی از مواردی که خداوند برای عبرت انسانها در کتاب الهی به آن بارها اشاره نموده است ، توجه به حال گذشتگان و عبرت آموزی از زندگی و تجارب آنها است ، این امر به چند دلیل مهم است ، اولا خداوند بارها اشاره نموده که این سیر انسانها برای همه انسانها از ابتدای خلقت یکسان بوده و در اصل هدایت هیچ تفاوتی وجود ندارد اگر چه بر حسب موقعیت زمهانها شیوه هدایت متفاوت بوده ولی راه و مسیر همان صراط مستقیم است ،در ثانی انسانها همیشه نیازمند انواع نشانه ها برای هدایت هستند پرداختن به تجربه دیگران و گذشتگان یکی از نشانه هایی است که خداوند به آن توجه دارد

ثانیا انسانها آنقدر عمر طولانی ندارند که همه چیز را خود تجربه کنند بنابراین اصل بر استفاده از تجربه گذشتگان است به این مهم علاوه بر کتاب الهی و سخن معصومین در همه محافل علمی و ... تاکید شده است .

پرداختن انسانها در دوران مختلف تاریخ به پیروی از اجدادشان عامل مهمی بوده است که خداوند و پیامبر بارها به این امر اشاره نموده اند ودر باب هدایت خداوند علاوه بر مواردی که در پست های گذشته به ان اشاره شده زندگی گذشتگان را چون آئینه ای در مقابل ما قرار می دهد تا درسی باشد برای استفاده ما گاهی برهدایت صالحان و پیروی از گدشتگان صالح اشاره می کند تا این باب را شناخته و طبق آن گام برداریم

26 نساء – 128 طه

یُرِیدُ اللّهُ لِیُبَیِّنَ لَکُمْ وَیَهْدِیَکُمْ سُنَنَ الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ وَیَتُوبَ عَلَیْکُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ 26 نساء

خدا مى‏خواهد براى شما توضیح دهد و راه [و رسم] کسانى را که پیش از شما بوده‏اند به شما بنمایاند و بر شما ببخشاید و خدا داناى حکیم است26 نساء

وگاهی مسیر انحرافی گذشتگان را مورد توجه قرار می دهد تا انسان را به مسیر اشتباه آنان متوجه کرده و هدایت را برخلاف آن به انسان نشان دهد انسانها در استفاده از این شیوه به  همین روش عمل کرده و می کنند آنان که چشم بصیرت دارند در این تجارب استفاده نموده و راه صواب را طی می کنند عده ایی هم بر اساس غرور قومی ، قبیله ایی ، خانوادگی ... یا هر بهانه دیگر آیین و سیر زندگی گذشتگان را چراغ خود قرار داده و پیرو گذشتگان به جهنمی می روند که در آن به جدل می پردازند که ما بر اساس پیروی شما (گذشتگان )به این جهنم وارد شدیم در صورتی که این بهانه ها قابل قبول نیست .

قرآن با کلامهای مختلف ما را به سوی هدایت می خواند کاش گوشی داشته باشیم که بشنویم و چشمی که ببینیم و از گروهی نباشیم که گوش دارند و نمی شنوند و چشم دارند و نمی بینند 57 کهف

طبق آیات قران کسانی که پیروی از گذشتگان را بهانه عدم هدایت می دانند به قرار زیر هستند :

ثروتمندان 23 زخرف

 وَکَذَلِکَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ

بدین گونه در هیچ شهرى پیش از تو هشداردهنده‏اى نفرستادیم مگر آنکه خوشگذرانان آن گفتند ما پدران خود را بر آیینى [و راهى] یافته‏ایم و ما از پى ایشان راهسپریم

مغروران 25 زخرف

 فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَانظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ25

جاهلان 104 مائده

وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُواْ حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ کَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ یَعْلَمُونَ شَیْئًا وَلاَ یَهْتَدُونَ

چون به آنان گفته شود به سوى آنچه خدا نازل کرده و به سوى پیامبر[ش] بیایید مى‏گویند آنچه پدران خود را بر آن یافته‏ایم ما را بس است آیا هر چند پدرانشان چیزى نمى‏دانسته و هدایت نیافته بودند.

کسانی که به دلیل پیروی از گذشتگان هدایت را نمی پذیرند نتیجه ایی ندارند جز

انتقام خداوند 24-25 زخرف

قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُکُم بِأَهْدَى مِمَّا وَجَدتُّمْ عَلَیْهِ آبَاءکُمْ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ کَافِرُونَ24گفت هر چند هدایت کننده‏تر از آنچه پدران خود را بر آن یافته‏اید براى شما بیاورم گفتند ما [نسبت] به آنچه بدان فرستاده شده‏اید کافریم

فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَانظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ25

پس از آنان انتقام گرفتیم پس بنگر فرجام تکذیب‏کنندگان چگونه بوده است25

هلاکت توسط خداوند 128 طه

 أَفَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَسَاکِنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّأُوْلِی النُّهَى

آیا براى هدایتشان کافى نبود که [ببینند] چه نسلها را پیش از آنان نابود کردیم که [اینک آنها] در سراهاى ایشان راه مى‏روند به راستى براى خردمندان در این [امر] نشانه‏هایى [عبرت‏انگیز] است.

عذاب خداوند 55 کهف

 وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن یُؤْمِنُوا إِذْ جَاءهُمُ الْهُدَى وَیَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلَّا أَن تَأْتِیَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلِینَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذَابُ قُبُلًا

و چیزى مانع مردم نشد از اینکه وقتى هدایت به سویشان آمد ایمان بیاورند و از پروردگارشان آمرزش بخواهند جز اینکه [مستحق شوند] تا سنت [خدا در مورد عذاب] پیشینیان در باره آنان [نیز] به کار رود یا عذاب رویارویشان بیاید